Op de Waddeneilanden is het mooi vakantie vieren, tenminste, dat was het. Wat Duitsers en mensen die van de waddencultuur houden en het klimaat niet buitensporig (willen) belasten met verre reizen. Met de komst van BN-ers met een exorbitant inkomen veranderde er wat. Zij kochten vakantiehuisjes voor de hoofdprijs om ze plat te gooien en er kasten van een villa’s neer te zetten, zoiets als Willem Alexander in Griekenland heeft gedaan. De huizenprijzen zijn sinds de komst van die Jort Keldertypen omhoog geschoten. Vlieland was een autovrij mooi natuurgebied, waar helaas Defensie een groot stuk als oefengebied gebruikt. Die terreur is nu uitgebreid met andere “militaire” acties. Kelder en Baudet en een aantal vrinden huurden een landingsvaartuig en togen daarmee naar het eiland. Brallend op het strand geland stortten de heren zich op de drankvoorraad in Jorts luxe stulpje.

Dankzij corona is het nog dramatischer op de eilanden geworden. Nu komen er ook de Nederlandse toeristen die normaal naar een all-inclusive ver weg op vakantie gaan. En die zijn al net zo eigengereid en arrogant als Kelder en zijn kliek. Zij scheuren op Ameland met hun auto’s, want die nemen deze lieden uiteraard mee, over het eiland en anders wel toeterend met hun scooters. In de natuurgebieden lopen zij bij voorkeur buiten de paden, laten honden los waar dat vanwege verstoring van broedende vogels niet mag en beklagen zich uitgebreid vanwege het ontbreken van hun favoriete eetgelegenheid MacDonalds. Aan geld hebben zij geen gebrek, een paar honderd euro voor een Legodoos als vakantiespeeltje vinden zij normaal, de winkelier had zoiets nog nooit meegemaakt. En nee, geld maakt niet gelukkig, de ondernemers zien de Hollandse patsertjes het liefst vertrekken. Zij kunnen in Griekenland, Turkije, Indonesië of Spanje lekker met hun collega’s daar klagen over die Hollandse ongelikte beren, het volk waarvoor Rutte de coronamaatregelen veel te snel terug heeft gedraaid. Was vroeger overal de Duitser de meest gehate toerist, vanwege hun twee ongenode visites in het verleden, met de Hollander op plek twee, intussen hebben de Hollandse toeristen onze Oosterburen in impopulariteit ingehaald, nu zelfs in eigen land.

Niets te verliezen, dat begrip kennen Rutte, Grapperhaus en vele anderen niet. Zij hebben van alles te verliezen, maar zitten zo veilig in hun ivoren bubbel dat ze ook voor het verlies van hun financiële rijkdom, het vette inkomen verzekerd tot het graf, niet bang hoeven te zijn. Hun status en aanzien is groot, zelfs als zij hun partner het ziekenhuis in rammen, regels aan hun laars lappen door direct over te stappen van minister van Verkeer en Waterstaat naar Willem-Alexanders Luchtvaart Maatschappij om het daar zo bont te maken dat de Franse eigenaren je eruit gooien, dan nog kun je op het mooie Bonaire een baantje op de lokale luchthaven krijgen. Dik betaald de hele dag op het strand met een drankje in de hand vliegtuigen uitzwaaien.

Er is een steeds groter deel van onze bevolking dat een heel ander leven heeft en erger, een toekomst zonder verbetering. In ons land leven 300.000 kinderen in armoe, zeker 100.000 van hen structureel. Zij gaan vaak zonder ontbijt naar school, hun thuis is een doorgaans slecht onderhouden huis, klein, in buurten waar men niet graag wil zijn. Maar daar groeien zij op, moeten zij zien te overleven, hun scholen kampen met onderbezetting en het schooladvies is doorgaans laag. Sociale werkers plaatsen om het geringste hun kinderen uit huis. De politie is er om hen te controleren en om hen bonnen aan te smeren, de gemeenten bezuinigen op de restanten van Vogelaars mooie plannen en zij zijn de eerste slachtoffers van crimineel overheidsgedrag als de toeslagenaffaire. Zij krijgen te horen dat ze niets zijn en ook niets zullen worden. Hoe ontsnap je aan dat uitzichtloze leven, zelfmoord? Of anderhalve ton aanpakken om iemand om te leggen. Een staatslot met gegarandeerd anderhalve ton, en daarvoor hoef je alleen maar eentje uit die andere (vijandige) wereld om te leggen, waar ze op jou neerkijken, waar ze jou het liefst opsluiten of het land uitgooien. Dat het slachtoffer juist voor hen opkwam, daarvan hebben ze geen weet: gescheiden werelden. De vijver van ellende, waar jonge daders uit worden gerekruteerd, wordt dankzij Rutte en Grapperhaus en de hele rechtse politiek steeds voller. En strenger straffen? Hun leven is kut, in de gevangenis is het al beter.

Nu ook Europa wat effecten van de klimaatverandering te verduren heeft gekregen lijkt de tijd rijp om echt wat te veranderen. Dat Oost-Afrika en Zuidoost-Azië al jaren lijden onder de gevolgen van klimaatverandering, het kwam hier amper of niet in het nieuws. Terwijl daar rampen plaatsvinden die wel wat erger zijn dan wat ondergelopen huizen. Ook in Australië, de VS en Canada slaat de natuur extreem toe, dat komt wel tot ons. Duitsland had bij de recente overstromingen meer te verduren dan Limburg, daar vielen dodelijke slachtoffers en dat drukte de bevolking harder op de klimaatcrisis. Helaas is bijna niemand op de hoogte hoe erg het al is en hoe sterk er ingegrepen zal moeten worden willen we er nog iets tegen doen. De Green Deal van Diederik Samsom en Hans Timmermans is in dat licht klein bier.

Overschakelen naar elektrisch autorijden klinkt mooi, maar ook die elektriciteit moet worden opgewekt. En dat gaat niet lukken met groene energie. Bij die groene energie wordt bij de Green Deal ten onrechte biomassa opgeteld. Op de kritiek dat je het kappen van het regenwoud, de bossen in Canada, de VS en Zweden toch echt niet meer milieuvriendelijk en effectief kunt noemen antwoordde Timmermans dat dat toch moet, “want anders halen we de doelstelling van de CO2-reductie niet”. Daarmee heeft onze EU-commissaris het als een grote doorbraak gebrachte plan zelf al afgeschoten. Het gaat niet werken en het is te weinig. Een totaalverbod op de productie van kunstmest helpt meer dan het elektrisch laten rijden van het hele wagenpark van Europa. En het aan de ketting leggen van containerschepen die varen op afgewerkte diesel helpt minstens zo. De 6 grootsten vervuilen evenveel als alle auto’s op onze aarde. Daar ingrijpen is pas effectief. Timmermans en Samsom komen niet verder dan het in het leven roepen van emissiehandel. Maar zij moeten weten dat dergelijke handel slechts fraude in de hand werkt, zie de fosfaatrechten bij boeren. Het stadium van dealtjes sluiten, groen of niet, is allang gepasseerd, er moet hard ingegrepen worden.

Vanaf de rechterflank wordt links altijd al bestookt met een scala aan verwensingen, verdachtmakingen en fysiek geweld. Sinds Fortuyn is de agressie jegens de niet-heteromens wat afgenomen, en zelfs het antisemitisme is verminderd. Met het vallen van de muur is de aartsvijand namelijk niet meer de communist, maar de islamiet, en die vijand deelt extreemrechts met de zittende macht in Israël. Zo trekken zionistische joden nu samen met fascisten op als hedendaagse kruisvaarders, zoals in de jaren 30 Stalins loopjongen Molotov met Hitlers loopjongen Von Ribbentrop het niet-aanvalsverdrag tekenden voor een groter doel, het uitbreiden van hun grondgebied.

De rechtervleugel klaagt tegenwoordig vooral over de onuitstaanbare gutmensch. Dat is de vreselijk politiek correcte linkse figuur die empathie paart aan gelijkwaardigheid. Terwijl links kleiner dan ooit is, wordt hen meer macht dan ooit toegekend. Zo jammeren de rechtse roeptoeters dat je niets meer mag zeggen van die “woke” types. Zij ergeren zich eraan dat minderheden hun rechten opeisen en zaken aankaarten die discriminerend zijn. Is dat nu niet het mooie van “onze” vrijheid van meningsuiting, dat je dat mag aankaarten? Maar rechts is niet gewend aan kritiek, dat wordt door de tere zieltjes gelijk als verbod ervaren. Tenminste, zo doen zij het voorkomen. Het is de reactie van een dominante partij, zij bepalen, de rest moet zich aanpassen, assimileren. En zij bepalen zelf wel of zwarte piet discriminerend is. Grappen moeten gewoon gemaakt kunnen worden. Waag het niet om er iets (negatiefs) van te vinden, want dan behoor je bij de politiek correcte politie. Dat je tot een minderheid behoort die amper of geen macht heeft speelt geen rol, het signaal is duidelijk, wij zijn de baas en jij houdt je bek.

Wat zou het fraai zijn als die roeptoeters in plaats van misplaatst klagen over het niets meer mogen zeggen eens zouden luisteren. Luister naar wat minderheden te vertellen hebben en denk daar over na. Maar “mensen hebben een hekel aan denken, daarom oordelen zij liever”(Sánder Márai). Daarom meent rechts het alleenrecht te hebben op de vrijheid van meningsuiting en schakelt dat gelijk aan de vrijheid om niet te luisteren.

Nepnieuws en complottheorieën, waarom geloven mensen daarin? Ze worden tegenwoordig wappies genoemd alsof ze van het padje zijn, maar is dat ook zo? Nou, blind alles geloven is om te beginnen ook niet een blijk van gezond verstand. Onze premier, letterlijk de eerste maar echt niet de beste, Mark Rutte verklaarde tegenover de Kamer in het toeslagenaffairedebat dat hij naar eer en geweten gelogen had. Dus weet iedere Nederlander nu dat wat hij zegt zeker niet waar hoeft te zijn. Hoe kan je een overheid vertrouwen waarvan de baas zelf erkent dat hij liegt. Goed, dat is politiek, daarnaast heb je nog de wetenschap en gerenommeerde instituten als TNO en KIWA. KIWA is slinks vermarkt door bewindsvrouw Schulz-Verhaegen, aan haar echtgenoot die er net als Sywert van Lienden miljoenen mee cadeau kreeg.

De betrouwbaarheid en goede naam van het KIWA zijn verloren gegaan, de keuringen stellen niets meer voor, de resultaten zijn er nu gewoon te koop. TNO had ook een goede naam. Maar Zembla liet deze week zien dat ook dat instituut met zijn tijd is meegegaan, het bleek bereid om de wetenschappelijke feiten onder tafel te vegen en zelfs 180 graden te draaien om onze bio-industrie ter wille te zijn. Dat de Universiteit Wageningen daarin meeging wekt minder verbazing, die staat immers al jaar en dag bekend als promotor van de bio-industrie en schuwt geen middel om negatieve effecten van die industrie te verdoezelen en desnoods het biologisch boeren nog negatief af te schilderen ook. Overigens zitten op alle universiteiten wel hoogleraren die moeiteloos plagiaat plegen. Klokkenluiden is ook daar niet verstandig voor je carrière. Van Big Farma weten we dat het niet om het welzijn van patiënten maar uitsluitend om het geld gaat. Ze zijn nu net zo hard met vaccins bezig als met het zoeken naar wegen om de gigantische winsten die dat oplevert belastingvrij weg te sluizen.

Als de baas van onze overheid liegt en bedriegt, de eigen universiteiten sjoemelen, ‘s lands meest gerenommeerde instituten onbetrouwbaar zijn, dan moet je niet gek opkijken dat mensen ontvankelijk worden voor nepnieuws en complottheorieën. Voor velen klinkt Hugo de Jonge net zo (on-)geloofwaardig als Willem Engel, alleen zijn zij al zo vaak door de overheid voor de gek gehouden dat De Jonge het af moet leggen tegen de salsadanser.

Wij mogen van de Kamer ons land geen belastingparadijs noemen, maar dat is het wel. Na de aanslag op Peter R. wordt zonder tegenspraak ons land her en der een narcoticastaat genoemd, tja, ook daar valt weinig aan te ontkennen. Al onze grootbanken hebben processen wegens witwassen gehad, ook de Rabo, die liep bij herhaling in de VS tegen de lamp. Van de ABNAmro wist je het wel, die zit al heel lang in Columbia, en dat is echt niet voor de bananenhandel. De ING staat internationaal hoog aangeschreven op de lijstjes waar een fatsoenlijke bank niet op wil staan, maar tegenwoordig staan bijna alle banken op die lijstjes.

Aangezien de financiële wereld sterk is vertegenwoordigd in onze politiek is het ook in Den Haag geen issue om echt op te treden tegen de georganiseerde misdaad. Er gaan vele miljarden om in de drugsindustrie en die komen overal boven, vooral in vastgoed. Het is één van de oorzaken van de stijgende huizenprijzen. De rechtse partijen zitten vol met lieden die uit die wereld komen, wat zich vertaald in prettige wetgeving. Maar Den Haag is niet alleen behulpzaam, het neemt ook praktijken over van de criminele wereld. Zo hebben wij een premier die zegt “naar eer en geweten te hebben gelogen”. Dat is de Soprano’s op z’n Hollands. En waar in de criminele wereld wordt gezegd: wie praat gaat slapen, ofwel wordt vermoord, daar is het bij onze overheid: wie praat staat op straat, ofwel de klokkenluiders worden ontslagen. Zo houdt een premier zich moeiteloos staande ondanks zijn leugens, want niemand durft nog uit de school te klappen over wat er echt gebeurt.

Het is collateral damage wat de klok slaat als je de VVD regeringsmacht geeft. Voor Rutte is het collateral damage als 26.000 mensen niet de beloofde compensatie krijgen voor de verwoesting van hun leven door de toeslagenaffaire. Onder die 26.000 mensen zit een aantal dat wel heeft gefraudeerd. Rutte (maar ook Pieter Omtzigt) vindt het daarom niet o.k. om iedereen klakkeloos compensatie te geven. De controleprocedure zorgt er echter voor dat voor velen de compensatie aan hun achterkleinkinderen uitgereikt zal worden, want het tempo is dramatisch laag. Stel dat 1000 mensen misbruik maakten van de toeslagen, dan vielen er 25.000 mensen onder collateral damage. Maar als je nu 26.000 mensen compensatie geeft, dan vallen er onder collateral damage slechts 1000 mensen die ten onrechte compensatie zouden krijgen. De ene kant op (25.000 mensen ten onrechte slachtoffer) was voor Rutte geen probleem, de andere kant op (1000 mensen ten onrechte voordeel) vindt hij onoverkomelijk.

Intussen zitten alle Nederlanders opgescheept met een leugenaar als premier. En het was Rutte zelf die het startsein gaf voor de buitenwettelijke praktijken bij de toeslagenaffaire. Hij begon als staatssecretaris van Sociale Zaken al met etnisch profileren bij controles. Als het niet mag dan zorgen we ervoor dat het wel mag was zijn motto. Achter zijn lach schuilt een keiharde manager, bij Unilever was hij de portier, maar dan eentje die er alleen mensen uitschopte. Empathie is onze Ayn Rand adorerende premier vreemd. Hij zit als een Victor Orbán op de premierszetel en daar gaat hij nooit meer af, als het aan hem ligt. En collateral damage is part of his game. De aanslag op Peter R. is geen aanslag op de rechtsstaat, de toeslagenaffaire is dat wel.

Och wat waren sommige politici geëmotioneerd, Grapperhaus spande de kroon. Rutte deed serieus, maar kon zijn lachje niet helemaal onderdrukken. Beiden beloofden harde aanpak van de georganiseerde misdaad, en dat zal een strijd worden van lange adem, van wel 10 jaar zei Grapperhaus. Een harde aanpak van de criminaliteit aankondigen nadat je samen al decennia aan de macht bent geweest en al die tijd al harde aanpak hebt aangekondigd. Als er sprake is van een war on drugs, dan is die oorlog finaal verloren zoals Peter R. vaak heeft geroepen. Peter R. pleitte niet voor niets voor legalisering, maar dat waren Grapperhaus en Rutte vergeten. Je wenst dat Peter R. snel volledig herstelt om de heren bij een terugblik op deze verklaringen van repliek te dienen.

Wat het CDA met Balkenende en daarna de VVD met Rutte hebben gedaan is repressie beloven en daar vervolgens niets van bakken. Niet gek, want repressie is zoiets als dweilen met de kraan open. Dat is zeker bij deze partijen zo, want zij draaien die kraan per verkiezing verder open. Hele groepen in de maatschappij worden gecriminaliseerd, tweedeling neemt per dag toe, onderwijs en jeugdzorg pakken voor de armste kant desastreus uit en gemeenten bezuinigen door minder bijdragen van de overheid op alle sociale projecten. De lonen van essentiële beroepen lopen steeds verder achter, ook de ambtenarensalarissen, waardoor het niet moeilijk is om in de Rotterdamse haven controleurs om te kopen.

Voetvolk genoeg dus en de gangstertop zit hier ook gebakken, want voor drugshandel is ons land net zo’n paradijs als voor belasting ontduikende bedrijven. Zowel Grapperhaus als Wopke Hoekstra komen uit die wereld, die gaan die witte boordenmaffia echt niet aanpakken. Daarnaast is repressie sowieso niet succesvol. De drooglegging in de VS in de jaren dertig was een fiasco en creëerde juist de georganiseerde misdaad. De war on drugs van Richard Nixon was al net zo’n mislukking. En vandaag de dag is de Amerikaanse politieafdeling voor de strijd tegen drugs (DEA) de minst presterende politieafdeling. Repressie is een zinloze weg wist ook Peter R.

Nog niet zo lang geleden had ons kapitalisme een concurrent, het communisme. De angst voor revolutie was groot, de kerken waren niet sterk genoeg om de burgers in het gareel te houden was de vrees, dus werd het kapitalisme van wat socialistische trekjes voorzien. Iedereen ziekenzorg en te eten in Rusland, nou, hier ook. Het werkte, er kwamen geen revoluties en de vakbonden kregen zelfs steeds meer voor elkaar. Maar met het instorten van de USSR en dus het verlies van de concurrent kwamen Reagan en Thatcher met hun wildwest-kapitalisme. Dat maakte zich na de val van de muur meester van Rusland en begon hier aan een langzame maar gestage afbraak van de sociale verworvenheden.

China is in naam communistisch maar in feite het schoolvoorbeeld van een perfecte kapitalistische staat. Niet voor niets waren het de Amerikaanse Republikeinen die het land toegang tot de wereldeconomie verschaften. Kissinger en zijn gevolg kwamen na hun opzienbarende bezoek aan China lovende woorden tekort, fantastisch hoe zij arbeiders van alle rechten beroofd toch als hommels konden laten werken. Zo moest het ook hier gaan met die verwende werknemers. De afbraak gaat minder snel dan gewenst, maar het gaat stilaan wel door. Het kapitalisme heeft zich intussen ook grotendeels ontdaan van een andere concurrent, de staat zelf. Overheidstaken zijn en masse aan de markt uitbesteed, wat inhoudt dat de binnenlandse werkgeversmarkt niet of nauwelijks last meer heeft van de concurrentie van de overheid met zijn mooie arbeidsvoorwaarden en salarissen. Ook daar is een race to the bottom gaande, tijdelijke contracten, flexbanen en uitkleding van de ooit fraaie rechtsposities. Alleen het interimcircus is nog goudomrand, een carrousel van dik betaalde tijdelijke functies voor uitgerangeerde politici als beloning voor hun diensten bij de afbraak van ons sociale stelsel. Het kapitalisme is de monopolist geworden die de hoogte, of beter de laagte van de lonen bepaalt. Desnoods wordt er 1.2 miljoen in een campagnekas gestort om de laagte te waarborgen.

Even leek het erop dat het minimumloon omhoog zou gaan, zelfs de VVD leek voorstander. Maar de stemming is gedraaid. Alle rekensommen stonden positief voor een verhoogd minimumloon en toch is er een maar. Er is nu zoveel geld weggesmeten vanwege corona dat het besef is doorgedrongen dat de kraan weer eens dicht zal moeten. Dan zullen veel bedrijven het overheidsinfuus moeten missen, bedrijven die net als veel boeren verslaafd zijn geraakt aan overheidssteun. En dan we hebben we ook nog een gigantische bubbel aan absurd hoge hypotheken. Als de woningmarkt herstelt, dat wil zeggen wanneer er weer wat huizen zijn bijgebouwd en de prijzen genormaliseerd ofwel flink gedaald zijn, dan staan die duur betaalde huizen massaal onder water. Dat gaat de banken veel geld kosten voor hun verplichte dekkingsgraad. Huiseigenaren moeten een duurzaam hoog inkomen hebben om kredietwaardig te blijven en om zo de banken niet op kosten te jagen.

Er is al van alles geregeld in de Haagse top, want de financiële wereld is goed in onze regeringen vertegenwoordigd. De middeninkomens staan hoog op de lijstjes als meest kwetsbare groep, de groep die de meeste aandacht verdiend en dus meer inkomen. En juist die groep heeft al bij elk nieuw rechts Kabinet geprofiteerd. Zij kregen bijvoorbeeld belastingverlaging terwijl de lagere inkomens meer belasting moesten betalen. De controle op belastingaangifte en toeslagen is ook nog bijna uitsluitend gericht op lagere inkomens, of het moet iemand zijn met een van origine on-Nederlandse naam, die wordt namelijk automatisch naar de fraudeafdelingen doorgegeven. De 10% hoogste inkomens in ons land hebben het uitstekend voor elkaar en cashen ook in crisistijden fors. De middeninkomens hebben het weliswaar ietsje minder luxe, maar wie klaagt over zijn armetierige hagelnieuwe BMW omdat hij een Lexus niet kon betalen is toch niet echt een kwetsbare figuur die extra inkomen verdient.

De laagst betaalden voeren nu actie voor 4 euro meer per uur, bruto. Dan verdienen zij amper 14 euro bruto. Maar zij hebben geen vette aftrekposten, zij betalen via hun huur(de verhuurdersheffing) juist extra belasting. Zij hebben doorgaans geen gesubsidieerde windmolens of zonnepanelen en betalen dus een hoge energierekening(waaruit ook de subsidies voor zonnepanelen wordt betaald). En zij wonen vaak niet in de gezondste streken en wijken, meer longkanker langs de rondwegen, meer kanker naast Tata Steel, Billiton en Pernis. Met het minimumloon blijft voor velen amper genoeg over voor fatsoenlijk eten, 4 euro bruto is slechts een klein stapje naar iets van verlichting. Zelfs dat wordt hen niet gegund door Wopke Hoekstra. Het tegenhouden van verhoging zal zijn eis voor regeringsdeelname zijn.