De slag bij Nieuwpoort zal menigeen nog kennen, de datum in elk geval, maar de afschaffing van de slavernij komt in onze geschiedenislessen niet of nauwelijks voor. En als het al is genoemd dan wordt het gebracht als een staaltje opperste verlichting van “ons Nederlanders”. Tot voor kort was Keti Koti hier onbekend, tenminste bij de meeste witte Nederlanders. De koloniale geschiedenis was lekker ver van ons bed en vals gegoten in stoere heldenverhalen. “Wij” ontdekten de wereld, brachten de barbaarse inheemse bevolking beschaving bij en kerstenden hen. Dat wij barbaars landen binnenvielen en de lokale bevolking knechtten of vermoordden en hun rijkdommen roofden, zo staat het niet in onze geschiedenisles. Als er al aandacht aan de slavernij wordt besteed dan wordt het verkocht als een normaal gebruik in die tijden. In Afrika handelden “ze” zelf ook in slaven. Dat klopt wel, maar de Europeanen maakten van die geringe lokale misstanden een grote industrie. En dat arbeiders hier ook slecht werden behandeld, natuurlijk, maar de zwarte tot slaaf gemaakte had het toch echt wel een paar graadjes moeilijker en zat er juridisch helemaal rechteloos bij.

De tot slaaf gemaakte medemens werd ontmenselijkt, een wezen dat inferieur is aan de witte mens. Dat maakte het makkelijker nog wreder met hem om te gaan. Zonder de gesel van de witte zouden hij nooit iets uitvoeren, de witte zorgde er juist voor dat hij zijn dagen niet in ledigheid sleet en bracht hem het geloof. In dat verhaal paste de opstand op Haïti (toen Saint Domingue geheten) niet. De revolutie in 1791 van tot slaaf gemaakten bracht de Haïtianen in 1793 zelfstandigheid. Overal op de wereld waren sindsdien slavenopstanden, meestal uiterst wreed neergeslagen. Ook op “ons eigen” Curaçao. De witte slavenhouders werden bang en zagen in dat afschaffing onontkoombaar was. De tot slaaf gemaakten moesten dan maar zonder ketenen loonslaven worden.

In 1863 werd de slavernij in Nederland afgeschaft, het laatste land dat dat deed. De slavenhouders werden gecompenseerd en kregen nog 10 overgangsjaren. De feitelijke afschaffing was dus pas in 1873, zoiets als nu met de nertsenhouderij (hebben ook compensatie en een 10-jarige overgangsperiode gekregen). De tot slaaf gemaakten waren volgens de toenmalige (witte) wetten dus niet meer dan de huidige nertsen. Doordat de slavenhandel zich ver van ons land afspeelde is de betrokkenheid van de doorsnee Nederlander ook gering, het zit niet in hun belevingswereld en onze geschiedenisles maakt ons niet wijzer. Alleen in socialistische kringen is solidariteit met onderdrukten waar ook ter wereld. Nu de nazaten uit onze kolonies de aandacht voor ons gedeelde verleden vragen komen ook Henk en Ingrid en Johan Derksen in aanraking met deze onderdanen van ons koninkrijk. Maar zij staan wel op de gouden koets afgebeeld. De onderdrukkers waren trotser op de zwarte tot slaaf gemaakten dan op hun witte loonslaafjes.

Gister was het Keti Koti, de ketenen van de slavernij gebroken, een dag van herdenken. En nog altijd wil de Den Haag geen excuses maken voor haar misdaden in het verleden. Het debat hierover in de Tweede Kamer gister was een dieptepunt. De leden leken geketend aan de VOC-mentaliteit. Geen wonder en veelzeggend, want deze zogenaamde volksvertegenwoordiging kent geen zwarte leden. Hoogste tijd voor Bij1.

De politie en haar belangenbehartigers zijn boos, heel boos vanwege de wijze waarop zij op het internet worden neergezet met filmpjes van de demonstratie in Den Haag tegen de anderhalvemeter. Die filmpjes geven een vertekend beeld, worden verknipt en aangevuld met beelden uit heel andere situaties is hun klacht. Ook zijn zij nog boos omdat zij zeer terughoudend moesten optreden bij de demonstraties van BLM (Black Lives Matter). Als dank werden zij door die demonstranten ook nog uitgescholden, daar hadden zij natuurlijk met de lange lat op willen reageren. Zij zijn gisteravond met Grapperhaus in gesprek gegaan, want zo kunnen zij hun werk niet doen.

Als de politie even het station Johan Derksen passeert dan moet zij beseffen dat demonstranten van BLM behoorlijk emotioneel zijn als zij na afloop van een demonstratie vol zitten van de voor hen herkenbare verhalen over etnisch profileren en respectloze behandelingen door de politie. Natuurlijk zijn er dan een aantal die bij het zien van een politieman hem zien als de agent die hem wekelijks aanhoudt en hem als kleuter behandelt.
Op Radio1 reageerde een politievakbondsman op elke voorgelegde misstand met “dat pakken wij op”, maar dat wordt al net zo beroerd opgepakt als de crimineel.
De politie wil niet zien dat ook de gekleurde Nederlander aan profileren kan doen. Zoals de slechte agent iedere gekleurde Nederlander als crimineel ziet, zo kan ook de gekleurde Nederlander iedere politieman als slechte agent zien. En natuurlijk werden in het verleden langharige hippies ook doorlopend aangehouden als zij in een auto reden zoals acteur Frank Lammers nodig vond om op te merken, maar dat is van een andere orde dan etnisch profileren. De hippie kon zijn haren afknippen en het was afgelopen. Zelfs die keuze heeft de gekleurde Nederlander niet.

De politie wordt geconfronteerd met burgers die soms net zo profileren als een flink deel van de agenten. De politie moet daarom de dienders die het wel goed doen steunen en klokkenluiders in bescherming nemen. De goede agenten nemen nu vaak ontslag en de klokkenluiders worden ontslagen. Eerst zelf schoon schip maken in plaats van huilie-huilie doen in de media, dan zullen de negatieve reacties van het publiek vanzelf ophouden.

Mensen zijn soms moedig, maar vaak niet. Wie wel en wie niet moedig is valt niet makkelijk te zeggen, want degene die een keer moedig optreedt om een racist op zijn discriminerende gedrag aan te spreken kan de volgende dag op zijn werk laf zijn baas racistisch tekeer laten gaan, bang om bij commentaar zijn baan te verliezen. Adolf H. maakte in eigen land een eind aan de economische crisis door een oorlogseconomie op te starten en hij legde fantastische autobahnen aan, hij zou daarom erelid van de vroemvroempartij van Rutte moeten zijn. Helaas deed hij ook dingen die hem minder populair maakten, de genocide op de Joodse bevolking was echter niet de reden van zijn impopulariteit, bij de dodenherdenking op 4 mei werden pas in 1966 ook de Joodse slachtoffers herdacht.
De meeste Nederlanders hadden met de hongerwinter in 1944 voor het eerst last van de oorlogsjaren, de collaboratie was flink groter dan het verzet. En na de oorlog terugkerende Joodse landgenoten werden zelden vriendelijk of opgelucht dat zij het hadden overleefd ontvangen. Het antisemitisme zat er diep in, in heel de westerse wereld trouwens. De geallieerden wisten bijvoorbeeld allang van de concentratiekampen, maar lieten die ongemoeid, want dan was dat “probleem” alvast opgelost. En meteen na de bevrijding werd het plan Israël in elkaar gedraaid zodat we die paar overlevenden daar mooi kwijt konden. een geweldig idee van de Engelsen met het tot heden ten dage doorslepende “Palestijnse conflict” tot gevolg.

Wie verdient het om op een voetstuk geplaatst te worden? En waarom wel de tekenaar van de Afsluitdijk op een voetstuk en niet alle arbeiders die de dijk daadwerkelijk hebben aangelegd. Waarom de rijke uitbuiter die een paar van zijn bloederige centen aan een nieuw te bouwen cultuurcentrum schonk wel op een voetstuk en de door hem uitgebuite arbeiders niet. Bij leven waren deze “helden” al uitverkoren met forse inkomens, het nageslacht mag er nog generaties lang tegenop kijken, terwijl van hun uitgebuite voorouders geen hut te vinden is. Die zijn uit de geschiedenis weggevaagd. De kastelen en paleizen van de uitbuiters worden bewonderd, maar waar zijn de armzalige onderkomens en de verhalen van hen die uitgebuit werden. Het mooie van de Afrikaanse cultuur is het doorvertellen van de geschiedenis in elke lokale gemeenschap, hier is de geschiedenis te boek gesteld door de klasse van de uitbuiters. En wat het begrip helden betreft, in de VK schreef iemand in een ingezonden stukje helder dat slaven tot slaven zijn gemaakt maar dat ook helden tot helden zijn gemaakt.

Volgens de Telegraaf en de politie waren er zaterdag 2500 demonstranten tegen racisme in Leeuwarden. En één Zwarte Piet. Die Piet liep ongehinderd in vol Pietenornaat en extreem zwart geschminkt langs de duizenden betogers. Als je de verslaggeving van de anti-Zwarte Pietdemonstraties de afgelopen jaren hebt gevolgd dan moet deze pro-Piet een man zonder angst zijn, extreem moedig. Maar dat is hij helemaal niet, want de anti-Zwarte Pietdemonstranten zijn altijd zeer vredelievend geweest. Het geweld kwam uitsluitend uit de hoek van de pro-Pieten. De man van Kick out Zwarte Piet, Jerry Afriyie, heeft niet alleen extreme scheldkanonnades over zich heen gekregen en de geweldadigste verwensingen op het internet, hij is ook bekogeld met stenen en eieren door de vrinden van deze ene Piet. Hij is niettemin zelf veroordeeld tot een boete van 500 euro en het betalen van 500 euro smartengeld aan een agent omdat hij zijn “spieren had aangespannen” bij zijn onterechte hardhandige aanhouding in Gouda. In de media wordt echter bijna altijd geschreven en gesproken over geweld van “beide” kanten. Deze ene Piet in Leeuwarden demonstreerde dus het tegendeel, namelijk dat de antiracisme demonstranten volstrekt vredelievend zijn.

In de VS probeert Donald Trump iedereen die anders denkt als levensgevaarlijk te bestempelen. Een beweging als Antifa wordt door hem als terroristisch aangemerkt, onze pers maakt daar links extremistisch van. Maar Antifa is een beweging tégen fascisme, tégen extreem rechts, hoezo ben je dan zelf extreem? Dat je links bent volgens deze (rechtse) media als je tegen racisme bent, dat zegt alles over rechts.
Laat alle voorstanders van Zwarte Piet oud-hoofdpiet Erik van Muiswinkel
terugluisteren bij M maandagavond, dan kunnen zij niet anders dan de discussie sluiten.

Hier en daar wordt een standbeeld letterlijk van zijn voetstuk getrokken en in de media lijkt de beeldenstorm losgebroken. Is het gek dat mensen het standbeeld van een genocidepleger omver trekken? De protestanten vernielden de beelden in de katholieke kerken, dat waren beelden van heiligen en werden vernietigd omdat de protestanten tegen beelden waren, gelijk recentelijk orthodoxe islamieten die ook beelden vernietigden van o.a. Boeddha. De Amerikanen trokken het beeld van Saddam Hussein omver nadat zij Bagdad hadden veroverd, veel commotie gaf het niet. Over het omver trekken van het beeld van slavenhandelaar Colston in Engeland(hij had een vloot van 40 schepen om mensen als slaaf te verkopen) of van de genocidepleger Leopold II in België(meer dan 10 miljoen slachtoffers) zou je je al helemaal niet druk hoeven maken, maar het tegendeel is waar.

“Door standbeelden weg te poetsen uit de geschiedenis dreigt het gevaar dat ook delen van de historie die een natie gevormd hebben verbleken en vergeten worden” stond in het commentaar van de hoofdredactie van de Leeuwarder Courant. Ook Hans Goedkoop zei op televisie iets in die richting en wees daarbij op zijn achtergrond als historicus. Maar juist een historicus moet weten dat de geschiedenis wordt “geschreven”. En dat doen de lieden die de macht hebben graag zelf. Je moet je er als historicus in verdiepen om erachter te komen hoe het werkelijk zat. Wat de leek meekrijgt is het heldenstandbeeld en de namen van die helden op straatnaambordjes, maar ook mag hij hun rijkdom in musea bezichtigen of hun riante verblijven, kastelen en paleizen bewonderen. Over hun wandaden krijgt hij, ook op school, bijna helemaal niets te horen.
De historicus moet weten dat hun rijkdom meestal wreed vergaard is. Door oorlog, uitbuiting en slavernij, niet zelden met genocides gepaard gegaan. Maar die geschiedenis zien wij maar heel zelden terug op straatnaambordjes of in de vorm van standbeelden. De paleizen staan vaak nog fier overeind, de armzalige onderkomens van de door de helden uitgebuite medemensen zijn bijna allemaal vernietigd.

Is het nodig voor de kennis van de geschiedenis om de wreedste figuren als helden te vereren. Vooruit, een plaquette erbij met daarop de wandaden vermeld en de genocidepleger mag het straatbeeld voor eeuwig bepalen. Zoiets als een standbeeld van Adolf Hitler in Berlijn aan de Hitler Allee met de vermelding dat hij (o.a.) 1,5 miljoen Roma en Sinti, 6 miljoen joden en 23 miljoen Russen heeft laten vermoorden. Lijkt toch haast een opsomming van zijn geweldige prestaties dan een kritische noot. En dan historici die zeggen dat hun standbeeld van belang is voor de geschiedenis, dat weghalen een vorm van geschiedvervalsing zou zijn.

De verering met beelden hoort thuis in de nationalistische tijdgeest die het plaatsen mogelijk maakte, maar de wreedaards horen natuurlijk in de geschiedenisboeken. En om nooit te vergeten wat zij hebben gedaan mogen hun wandaden met een monument worden herdacht. Een standbeeld of straatnaam om hun te eren is zacht gezegd misplaatst. Als men die toch wil laten staan met hun wandaden op een plaquette erbij, dan alleen wanneer de plaquette fors groter is dan het standbeeld.

Bulgaarse uitzendkrachten worden met 12 man opgehokt in vakantiewoningen en vervoerd in te kleine busjes. Anderhalve centimeter bedraagt de afstand die hun koppelbazen hanteren.
In azc’s zitten mensen ook opgehokt. De angst voor corona is er groot. Bij de uitbraak in het azc Sneek werden besmette bewoners in de militaire kazerne van Zoutkamp opgesloten, bewaakt door soldaten. Bewoners van het azc in Burgum hebben vanwege gedwongen schending van de anderhalve meter richtlijn een kort geding tegen het COA aangespannen. Vanmiddag wordt de uitspraak verwacht.

Over de Bulgaarse arbeiders en de asielzoekers is bijna geen ophef, zij worden door bazen en onze eigen overheid gedwongen de anderhalve meter maatregel te schenden. De verontwaardiging over het niet helemaal aan de anderhalve meter eis voldoen bij de demonstratie in Amsterdam is dus selectief. Ook was er geen boosheid over het overtreden van de regels door cafés her en der in het land die wilde feesten organiseerden, of door overvolle terrassen.

De demonstratie in Amsterdam werd inderdaad te druk, een onverwacht succes. Maar er waren wel kruisen op het plein geplakt om de anderhalve meter grens te hanteren, en er was verzocht mondkapjes om te doen. De woede die rechts hierop los liet stond in schril contrast met de stilte over de hierboven genoemde schendingen van de anderhalve meter grens. Die woede dreigde ook nog de reden van de demonstratie naar de achtergrond te werken. Op de ic’s sterven mensen aan corona, een akelige verstikkingsdood. George Floyd kwam net als Mitch Henriquez ook door verstikking om het leven, verstikking door een nekklem. Coronadood of politiedood, het ene is noodlot, het andere moord. En de reden van die moord mag je niet verzwijgen vanwege het minder dan anderhalve meter afstand houden bij een demonstratie daartegen. Corona ontwricht de samenleving, maar racisme ontwricht de samenleving nog veel meer.