Mooi dat minister Grapperhaus van Justitie en Veiligheid de positie van slachtoffers van seksueel geweld ietsje sterker maakt. Als een meisje met een groep oudere jongens meegaat die haar vervolgens seksueel misbruiken dan gaan die jongens onder de huidige wetgeving vrijuit wanneer zij zich niet duidelijk heeft verzet of kenbaar heeft gemaakt dat zij niet wilde. Dat zij verlamd van angst en huilend de groepsverkrachting heeft doorstaan is niet voldoende bewijs voor verkrachting. Onder de nieuwe wet kan de rechter die jongemannen wel veroordelen, want daarin is vastgelegd dat het meisje toestemming had moeten geven. Het klinkt vrij logisch, maar dat vinden velen het helaas niet. Zo piepten indertijd ook vaders toen het misbruik van kinderen hoger op de agenda kwam te staan: “straks kan ik niet meer met mijn dochter onder de douche”. Onder de douche met je dochter, als daar geen foute bedoelingen bij zitten, waarom zou je dan bang moeten zijn? Als je dochter je daarna vals bij de politie zou aangeven moet er wel iets heel erg mis zijn in de familierelatie. In zo’n gestoorde relatie ga je sowieso niet met je dochter onder de douche.

Voor Thierry Baudet worden het met de nieuwe wet lastige tijden. Over dit soort zaken schreef hij, maar het waren slechts wat vrije gedachten zal hij zeggen, dat je bij vrouwen die laten merken dat zij geen seks willen wat moet aandringen: “nog wat drank erin en zij willen graag overmand worden”.
Grapperhaus versterkt de rechtspositie van slachtoffers van seksueel geweld, maar vliegt gelijkertijd ook uit de bocht. Hij vond het nodig om te benadrukken dat het “in onze  cultuur” normaal is dat vrouwen toestemming moeten geven voor seks. In welke cultuur dan niet? Bedoelde hij de cultuur van Baudet?

De Duitse hulporganisatie die dankzij ingrijpen van de rechter toch weer met zijn onder Nederlandse vlag varende Sea-Watch 3 de Middellandse Zee op kon heeft meteen weer meer dan 60 mensen kunnen redden. Het zal Sybrand Buma (de kersverse rechtse burgemeester van het linkse bolwerk Leeuwarden) en Madeleine van Toorenburg van het CDA en Remco Dijkstra en Cora van Nieuwenhuizen van de VVD verdriet doen, evenals de PVV- en FvD-fractie. Zij hadden het schip aan de ketting willen houden en de schippers achter slot en grendel willen zetten. Nu zijn er dus toch weer mensen gered.

Die mensen zijn eerst hun vaderland ontvlucht, vanwege een dreigende politieke situatie, zoals in het verleden Duitse Joden hun heimat probeerden te ontvluchten en bij de Nederlandse grens werden teruggestuurd(toen kamp Westerbork vol zat). Of gevlucht vanwege milieurampen veroorzaakt door de (westerse) mens, zoals in 1953 Zeeuwen voor de dijkdoorbraak naar veilige streken vluchtten of zoals nu Groningers die hun aardbevingsgebied verlaten. Of gevlucht vanwege de economische situatie zoals begin jaren 50 Nederlanders massaal naar Canada, de VS, Zuid Afrika en Australië emigreerden.
De huidige vluchtelingen die in Libië zijn beland worden gevangen gezet in kampen die worden gefinancierd door de EU. De omstandigheden zijn er dramatisch slecht. Er is sprake van slavernij en verkrachtingen. En of dat nog niet genoeg is worden die kampen ook nog gebombardeerd. De huidige machthebber Fayez al-Sarraj in Tripoli is verwikkeld in een burgeroorlog met de milities van Khalifa Haftar die de rest van het land onder controle heeft. Wie van beiden de kampen bombardeert is onduidelijk.

Toch lukt het enkelen om, tegen betaling van een bedrag waarvoor je met de KLM rond de wereld kan vliegen, te ontsnappen en op een bootje richting Europa te komen. En in dat veilige rijke Europa staan Sybrand, Madeleine, Remco en Cora tevreden toe te kijken hoe die Libische reisleiders je op zee in een veel te klein rubberen bootje overzetten waardoor dreigt te verdrinken. Maar dan duikt daar Sea-Watch 3 op en zij redden je. Razend staan die politici te tieren dat dat schip aan de ketting moet en de schippers in het gevang.

Zeker 60 mensen zijn afgelopen week verdronken op de Middellandse Zee. Zij waren door Libiërs voor veel geld meegenomen op een schip om naar Europa te varen, maar zij zetten de 76  passagiers eenmaal op zee in een veel te klein rubberen bootje. Die maakte water en zonk uiteindelijk, 15 mensen wisten 8 uur hun hoofd boven water te houden en werden toen gered door Tunesiërs, de anderen verdronken.

De EU heeft de grens gesloten, de Libiërs krijgen miljoenen om mensen, die in de EU een veilig heenkomen zoeken, tegen te houden. Hulp aan drenkelingen wordt door de EU niet verleend, particuliere organisaties die wel reddingshulp verleenden zijn niet meer actief. Hun schepen zijn overal aan de ketting gelegd. Het onder Nederlandse vlag varende Duitse Sea Watch was door ingrijpen van Cora van Nieuwenhuizen(VVD) aan de ketting gelegd middels snel ingevoerde gelegenheidswetgeving. De rechter heeft haar inmiddels terug gefloten en de hulporganisatie zal zo snel mogelijk haar reddingswerk hervatten. Voor de ruim 60 verdronken mensen van afgelopen week is dat dus te laat. De EU is in de mond van velen altijd overal de schuld van, maar hier zijn het de VVD en het CDA die D66 en CU in de coalitie zo sterk in de tang hebben dat die deze actie van Van Nieuwenhuizen niet tegen hebben kunnen houden. FvD, SGP en PVV kunnen tevreden toezien hoe hun gedroomde beleid werkelijkheid is geworden.
Hier kappen we 324 eiken van een eeuw of anderhalf oud omdat er misschien een te hard rijdende, appende, dronken automobilist tegenaan kan rijden, aan de Europese zuidgrens laten wij duizenden mensen per jaar verdrinken en verbieden zelfs hulp aan hen.

Antidemocraten moeten ook mogen zeggen wat ze willen, zij kunnen nog zo rechts zijn, fascist mag je hen niet noemen. Zij mogen alles zeggen. Dat Frits Bolkestein al lang geleden beweerde dat witte mensen superieur zijn werd hem nauwelijks kwalijk genomen, hij bleef onverminderd populair en kreeg podia in alle kranten. Nieuw is veel van wat Baudet zegt dus niet.
De Balie in Amsterdam organiseerde een debat waar niet alleen extreemrechtse gasten verschenen, maar waar ook de leiding in handen van een extreemrechts figuur was. De Balie-baas Albrecht vond dat binnen zijn beleid passen om alle geluiden uit de samenleving te laten horen. Allemaal ten behoeve van het debat. Maar als je mensen een podium geeft die erop uit zijn om podia alleen voor hun geluid open te stellen, dan is dat het einde van het debat. En als kritisch moslima Eltahawy dan bedankt voor de eer om op een podium te verschijnen waar mensen worden uitgenodigd die het vrije debat niet wensen, dan deugt die weigeraar niet.

Democratie moet ruimte bieden aan alle verschillende mensen en hun ideeën. Dat in de huidige tijd juist wordt geëist dat mensen zich moeten aanpassen of assimileren, dat “wij” ineens een duidelijke groep is, dat ieder ander in dat beeld niet deugt, dat is bedreigend voor de democratie. Om die tendens en met name de extreme exponenten daarvan ruim baan te verlenen is zeer bedenkelijk. Zeker als dat debat alleen maar extreemrechtse deelnemers en leiding kent. En als de mensen die pal voor de democratische rechtsstaat staan daartegen een signaal afgeven, door niet te komen, moet je daar bij stilstaan, want ook dat is een mening, één die je zeker mag horen in plaats van af te schilderen als beknotting van vrijheid van meningsuiting.

De vorige baas van De Balie, wijlen Anil Ramdas, zei het goed over hoe groepen in de samenleving worden weggezet zonder een beschaafd debat: “Waar de allochtonen onder gebukt gaan is niet de harteloosheid van de anderhalf miljoen mensen die Wilders openlijk steunen, maar het schouderophalen van de rest”. Laat Albrecht eens luisteren naar de argumenten van Eltahawy om niet te komen in plaats van zijn schouders op te halen.

De in 1941 door De Duitsers vermoorde vrijdenker Leo Polak(verraden door de toenmalige rector magnificus van de Rijksuniversiteit Groningen Kapteyn) dacht dat antisemitisme en fascisme voortkomen uit angst en afgunst.
Angst en afgunst zijn altijd aanwezig, meestal latent want men loopt er doorgaans niet mee te koop. Het is echter wachten op een prins die het fascisme in de prinses wakker kust. Van dat soort prinsen was er tenminste één zo eerlijk om dat te erkennen. Pim Fortuyn antwoordde op de vraag of hij wel bewust was van het gevaar dat hij losmaakte met het spelen op onderbuikgevoelens: “die mensen zijn bij mij in veilige handen”.
Of dat zo was is maar de vraag en of zij nog in veilige handen zijn bij zijn opvolgers helemaal.

Polak wees ook op de diepere oorzaak van antisemitisme, het christendom. Het christendom heeft volgens hem een slecht geweten aan het jodendom te danken en zal het jodendom dus eeuwig haten met christelijke liefde.
Tegenwoordig wordt antisemitisme als een islamitisch fenomeen afgeschilderd. In de islamitische wereld komt inderdaad antisemitisme voor, maar dat is vooral van vrij recente datum, sinds de stichting van de staat Israël en met name vanwege de harde onderdrukking van de Palestijnen door de extreemrechtse Kabinetten van de laatste decennia. In Irak en Marokko leefden tot ver in de vorige eeuw joden en moslims in vrede naast elkaar, geen Europese toestanden. Het antisemitisme is in Europa na de Tweede Wereldoorlog niet verdwenen. In 1946 vond nog een pogrom onder leiding van een priester in Polen plaats. In Hongarije herleven tegenwoordig de jaren 30 dankzij Orbán, wiens beleid op goedkeuring van Sybrand Buma kan rekenen.

Het christendom is doordrenkt met antisemitisch en anti-islamitisch denken, maar ook met een verderfelijke kijk op seksuele geaardheden. Dat gecombineerd met het sterke hiërarchische op-en-neer-kijken maakt het de bron van discriminatie en fascisme. Het is niet voor niets dat extreemrechtse partijen in zwaar christelijke gemeenten, van Volendam tot Urk, de meeste aanhang hebben.

Je mag geen vergelijking maken met het nazitijdperk als je hedendaagse gevaarlijke tendensen wilt duiden, dan word je meteen van Godwinnen beschuldigd. Godwin zelf denkt daar trouwens heel wat genuanceerder over. Hij stelt dat typen zoals Wilders en Baudet misschien geen voorbode zijn van een nieuw Reich, maar zij kunnen daar wel een embryonale vorm van zijn.
Hitler was een monster is het beeld, maar toen hij in Duitsland politiek actief werd zagen velen een man met het hart op de goede plaats, “goed volk” zou Klaas Dijkhoff zeggen. In de media lag Hitler weliswaar niet bloot boreaal te wezen, maar deed wel heel lief tegen kinderen en honden. Met keurig geknipt kapsel en getrimde snor zagen velen in hem de ideale schoonzoon. Van vrouwen moest hij echter niet veel weten, maar zijn populariteit was zo groot dat heel veel jongetjes uit die tijd de naam Adolf kregen.

Wie waren de monsters in de jaren 30 en 40, de nazi’s? Nee, het waren de joden en zigeuners en uiteraard de vreselijke gutmenschen, ofwel alles wat naar links rook. De Joodse burgers werden afgeschilderd als ondermijnende, stelende, verkrachtende griezels, zo ongeveer als nu vluchtelingen en landgenoten met Turkse of Marokkaanse wortels. Het is de embryonale stap naar de holocaust, ontmenselijken van een bevolkingsgroep. Met datzelfde draaiboek in de hand pleegden 30 jaar geleden de Hutu-machthebbers in Rwanda de genocide op de Tutsi’s.
De hardwerkende Duitsers en hun heimat kregen van Hitler te horen dat zij werden bedreigd door joodse griezels. Wilders zei “dat lossen wij op”, Hitler zei het niet alleen, maar deed het ook. Baudet belooft eveneens “een einde te maken” aan dat probleem.
Echt eng wordt het als uit partijen die wat gematigd leken dergelijke geluiden opklinken. Dan heeft dat gedachtegoed ineens een ruime meerderheid.

De monsters van toen waren niet alleen hard werkende Henken en Ingrids, ook wetenschappers, rechters en artsen. Het is net als met verkrachters. Je wordt bang gepraat voor enge griezels in de bosjes, maar je moet bang wezen voor die aardige oom of de buurman die keurig les geeft aan een middelbare school. Daar mag vanavond best twee minuten bij stilgestaan worden. En morgen ook.

Op de vlucht voor oorlog of voor klimaatverandering of gewoon behept met de ware VOC-mentaliteit verdrinken nog steeds mensen op de Middellandse Zee. De laatste boten van vrijwilligers die daar rondvoeren om de reddende hand uit te steken zijn aan de ketting gelegd. Ook het onder Nederlandse vlag varende reddingsschip kan de zee niet meer op. Verboden door snel op verzoek van de VVD veranderde regels. Madeleine van Toorenburg (CDA) kan tevreden toekijken, zij wilde die redders achter slot en grendel.
De EU en ons land hebben het beleid keurig aangepast aan de wensen van landen als Hongarije en Italië waar de Wildersen en Baudets de dienst uitmaken. Dus telt alleen het boreale leven nog en kan de rest verzuipen mochten zij hierheen vluchten en mogen Nederlanders die niet onder de boreale norm vallen wachtten op hun door rechts gedroomde deportatie.

De sfeer is hier zo xenofoob dat een geplande sponsorloop in de Nacht van de Vluchteling is afgelast. Vluchtelingenwerk(voortgekomen uit het verzet) organiseerde die tocht met als startpunt Herdenkingscentrum Westerbork(In 1939 opgericht door de Nederlandse regering als eerste asiel- en uitzetcentrum, later door de Duitsers voortgezet als doorvoerhuis naar de Concentratiekampen).
In Elsevier zei Esther Voet (CIDI) de loop ongepast te vinden, want “joden zijn vergast en vermoord in de jaren 40 en vluchtelingen worden hier met open armen binnengehaald”. Behalve dat de opbrengst van de loop niet eens bedoeld is voor vluchtelingen hier(maar voor opvang in de regio), van open armen kun je toch echt niet spreken. De opvang is tegenwoordig net zo guur als de opvang voor de joodse vluchtelingen in de jaren 30. In de Telegraaf liet Eddo Verdoner (Centraal Joods overleg) zich gaan, “de nagedachtenis van de holocaust mag je niet voor zulke zaken inzetten”. Dat bij de nationale dodenherdenking alles en iedereen herdacht wordt is voor hem geen oprisping in de Telegraaf waard.
Zij kregen bijval van Baudet, die vond de loop schandalig, internet droop van racisme en nazipraat over het onderwerp. De loop verenigde zo boreaal extreemrechts met joods extreemrechts, samen tegen de vluchteling. En deze regering en de EU doen van harte mee.